Wypytaj.pl

Zwyczajnie nie odpowiada mi jego gadanie, nie ma mi nikt tego chyba za złe, czyż nie? Każdy ma własne poglądy.

Zwyczajnie nie odpowiada mi jego gadanie, nie ma mi nikt tego chyba za złe, czyż nie? Każdy ma własne poglądy.

Możliwe, Lisek liberał! Szczerze jebią mnie zabawy polityczne, i tak każdy gada bzdury, czy to lewica czy prawica, przestałam już tego słuchać. Jakby ktoś pytał, opowiem się po stronie buntującej się "skazy" narodu, tacy o coś walczą, mają jakieś swoje wierzenia, polityka to już tylko pieniądz i władza... Przynajmniej ja, jako młoda gówniara właśnie tak to widzę.
"Boisz się odezwać i boisz się być sobą,
napisali Ci w gazecie, że myślenie jest chorobą,
zasłania Ci normalność brudny sztandar fanatyka,
fałszywa religijność, zakłamana polityka"

Możliwe, Lisek liberał! Szczerze jebią mnie zabawy polityczne, i tak każdy gada bzdury, czy to lewica czy prawica, przestałam już tego słuchać. Jakby ktoś pytał, opowiem się po stronie buntującej się "skazy" narodu, tacy o coś walczą, mają jakieś swoje wierzenia, polityka to już tylko pieniądz i Pokaż całość

Strasznie znajome pytanie... Cóż, głowa boli, nie spałam zbyt wiele, czuję się kiepsko fizycznie. Minął zatem dość słabo. Dziś w ogóle nigdzie nie wychodziłam. Nic się takiego nie działo, a nawet jeśli, to nie interesowałam się tym.

Strasznie znajome pytanie... Cóż, głowa boli, nie spałam zbyt wiele, czuję się kiepsko fizycznie. Minął zatem dość słabo. Dziś w ogóle nigdzie nie wychodziłam. Nic się takiego nie działo, a nawet jeśli, to nie interesowałam się tym.

Link z lekka nie w tym "boxie" Ale czy ja wiem, jak dla mnie to tak działa na ludzi te "prawe" i "lewe" pierdolenie...  Brak słów na dzisiejsze twarze mass mediów.

Link z lekka nie w tym "boxie" Ale czy ja wiem, jak dla mnie to tak działa na ludzi te "prawe" i "lewe" pierdolenie...  Brak słów na dzisiejsze twarze mass mediów.

Psychiatryk to inny świat, jeżeli nie wiesz czego się spodziewać, to pierwszy dzień jest szokiem, zależy dla kogo, ja osobiście za pierwszym razem z uśmiechem mówiłam do matki, że chyba ją pojebało, jeżeli myśli że ja tu zostanę... Raz, podczas drugiego pobytu przybyła do nas pewna Roksana, spoko kobita, chwilę siedziała między nami na kanapie (ten szpital był wypasiony, wygodne skórzane kanapy z wielkimi poduchami, pokoje gier i zabaw, salon telewizyjny...) Po chwili słuchania nas w milczeniu wybuchła psychicznym śmiechem i zaczęła wciąż beztroskim głosem mówić, że tutaj nie wytrzyma nawet dnia, i siedziała resztę czasu na krześle  pod drzwiami wyjściowymi oddziału.... Potem się ogarnęła i przywykła do nieogarniętej codzienności. Większość osób miało tam wspaniałe charaktery, byli naprawdę tolerancyjni, o dobrym sercu i z odpowiednią ilością humoru. Ale zawsze też były kwiatki, które niewyobrażalnie odstawały i były jedyne w swoim rodzaju, był dzieciak który cierpiał na różne przypadłości, ale najbardziej zapamiętali go wszyscy za to, że nigdy nie wiedział kiedy jest najedzony, ciągle kradł jedzenie każdemu kto zapomniał je schować odpowiednio. Byly osoby z różnymi odmianami depresji, schizofrenii... Niektórzy ciągle zdołowani, inni beztroscy i wolni, jednych po lekach wykręcało mimowolnie, najbardziej denerwujące było to, że zabierali elektronikę o określonych godzinach, a ładować można było wyłącznie w nocy, zero kabli, sznurków, lakier do paznokci był nawet zakazany, zero osobistych lusterek, sztućców... Strasznie tęsknię za tą atmosferą przyjaźni, totalnego dystansu do siebie, mieliśmy takiego Huberta, koksisty dres, ale mimo to wspaniały człowiek, charyzmatyczny mimo swoich problemów które właśnie wiązały się z funkcjonowaniem wśród ludzi. Zawsze go kopał prąd, być może dla tego w jakich bluzach się nosił? kołdry tam każdego zresztą kopały prądem, nawet biedne pielęgniarki... Z czasem Hubert stał się w naszych oczach fatum, a zarazem super bohaterem, skazanym na jedność z elektrycznością, tworzyłam o tym kilka komiksów, był mały Piotrek, który nie panował nad agresją, analogicznie był Hulkiem... Było tego więcej... A poza tym nasłuchałam się także kilku opowieści, jak np o satanistkach z ostatniego pokoju, które malowały po ścianach własną krwią, Dopadła nas jedna "rzekoma" impreza z "świeżbem" czy czymś takim... Przychodził tam ksiądz, aktor, było pełno zajęć, także lekcyjnych... I co najśmieszniejsze, najmniej w tym wszystkim jest badań, pobiorą krew, pogadają z tobą raz na kilka dni, a reszta to to co gadają o tobie piguły, mnie usmarowały jako osobę mającą problemy z odnalezieniem się wśród rówieśników, że niby siedziałam na początku całe dnie w swojej sali, prawda, tak było, ale robiłam to, bo mój kolega z sali, a może nawet przyjaciel miał straszne trudności z tym, cierpiał na nie wiadomo jakie lęki i inne bzdety, towarzyszyłam mu i pomagałam jak mogłam niemalże cały czas, zresztą nie mu jednemu. Mam najwyraźniej parcie na docenienie moich czynów, ale w koniec końców i tak najbardziej dobił mnie wypis po... Nie pamiętam nazwy tego wydarzenia, jest to rozmowa z dyrektorem w wielkiej sali gdzie świadkami są studenci, lekarze, i masz otwarcie rozmawiać o tym co ci dolega.(odbyłam tylko takie jedno, za pierwszym razem wypisała mnie matka) Wypisali mi mendy jedne, że mam problemy, jestem aspołeczna, i sfeminizowana, że tak naprawdę jestem kobietą ze względu na Temarina, śmieli nawet twierdzić, że mam problemy z jedzeniem... I na koniec zgadnijcie! Po tym całym pobycie napisali mi, że jestem za młoda by stwierdzić czy jednak jestem trans, a był to główny powód mojego pobytu tam, więc pytam się po cholerę to wszystko było? Chociaż tak naprawdę odpowiedź znam dobrze, wszyscy na boku się zmówili że mnie tutaj zachęcą (nie, serio :3 nie żartuje ani to nie żadna schiza!)... że zachęcą mnie do tego poprzez obiecane badanie które mi pomoże w przyszłości ze zmianą płci, a głównie badali moje problemy tematu jak wygląda moja depresja, dla czego niechętnie chodzę do szkoły... Wszyscy tylko o tym trąbili. Ale Ch*j! Było warto : D.

Psychiatryk to inny świat, jeżeli nie wiesz czego się spodziewać, to pierwszy dzień jest szokiem, zależy dla kogo, ja osobiście za pierwszym razem z uśmiechem mówiłam do matki, że chyba ją pojebało, jeżeli myśli że ja tu zostanę... Raz, podczas drugiego pobytu przybyła do nas pewna Roksana, spoko Pokaż całość

Mam pomysł, założymy stronę, gdzie każdy będzie mógł napisać, że ma gorzej oraz uzasadnić, tam się będziecie bawić, mój profil wyczerpał limit na płacze tych którzy nie potrafią się pogodzić ze swoimi problemami. Serio, nauczcie się z tym żyć, gdybym ja płakała i cięła się po żyłach bo nigdy nie będę biologiczną kobietą to by mnie tylko wyśmiali. Nie powinno tu być czułości, walczysz o to by żyć jak chcesz, i tyle.

Mam pomysł, założymy stronę, gdzie każdy będzie mógł napisać, że ma gorzej oraz uzasadnić, tam się będziecie bawić, mój profil wyczerpał limit na płacze tych którzy nie potrafią się pogodzić ze swoimi problemami. Serio, nauczcie się z tym żyć, gdybym ja płakała i cięła się po żyłach bo nigdy nie Pokaż całość

Ignoruję te pytania z jakimi nie widzę totalnie sensu się pierdolić, jeżeli naprawdę jakieś zignorowałam, to albo usunęłam razem ze spamem przypadkowo, albo zadałeś pytanie na jakie nie mam zamiaru tracić czasu. Ew zwyczajnie masz kompleks, że nikt cię nie usłyszy i jak 5 minut po napisaniu nie odpiszę to zaczynasz panikować, pewnie jest więcej teorii.

Ignoruję te pytania z jakimi nie widzę totalnie sensu się pierdolić, jeżeli naprawdę jakieś zignorowałam, to albo usunęłam razem ze spamem przypadkowo, albo zadałeś pytanie na jakie nie mam zamiaru tracić czasu. Ew zwyczajnie masz kompleks, że nikt cię nie usłyszy i jak 5 minut po napisaniu nie Pokaż całość

Kurwa mać... Ludzie, Ale wy macie zjebane w głowach : D. Ogarnijcie, skoro nikt nie może podjąć dyskusji w tym temacie, to po chuj tą dyskusje prowokujecie? Dla mnie to nadal słaby problem, i tak ludzie mają gorzej, przestańcie kurwa mówić, że macie źle i zaciśnijcie dupy albo was życie wyrucha doszczętnie. Ile takich osób spotkałam... Kilka kojarzę tak szczerze, to nic wielkiego, to ludzie tworzą problemy. Ale to na zdjęciu nie wygląda wcale źle, wygląda ino jakby było zostawione samo sobie, ktoś tu bał się iść do lekarza, no chyba że już w brzuchu matki ten ktoś miał takie wypryski, w co w sumie wątpię. W statystyki nie wierzę nigdy, skąd ci się wzięło to przypuszczenie? No a trądzik to właśnie takie małe "kropki" również, to jest zwyczajnie większe stadium, trza było brać na to antybiotyki np... Nawet jeżeli byłyby to zapalenia mieszków włosowych. Cóż. Zamykam raczej ten temat. NIE WAŻNE JAKI MACIE PROBLEM, nie pierdolcie jak cioty i żyjcie dalej. Pozdrawiam serdecznie.

Kurwa mać... Ludzie, Ale wy macie zjebane w głowach : D. Ogarnijcie, skoro nikt nie może podjąć dyskusji w tym temacie, to po chuj tą dyskusje prowokujecie? Dla mnie to nadal słaby problem, i tak ludzie mają gorzej, przestańcie kurwa mówić, że macie źle i zaciśnijcie dupy albo was życie wyrucha Pokaż całość

Różnie. najczęściej wstaję koło szóstej rano a kładę się spać koło 21wszej. Ale na ten moment wstanę pewnie koło 15stej.

Różnie. najczęściej wstaję koło szóstej rano a kładę się spać koło 21wszej. Ale na ten moment wstanę pewnie koło 15stej.

No niby spoko, ja tam nic do tego nie mam, znałam różne osoby z różnymi przypadłościami... Ale tak na ogół to apeluję żebyście przestali się debilnie kłócić... Każdy tutaj myśli, że wie najlepiej i że druga strona się myli... Takim torem nie dojdziemy do niczego... Jeżeli chcesz naprawdę wiedzieć co o tym wszystkim myślę to wszystko zależy od osoby i powagi sytuacji, ja kilka lat temu miałam na plecach takie "pryszcze" że pękały krwią i do dziś mam na plechach same blizny, nie wiem czy da się to wyleczyć inaczej niż przeszczepem skóry, na początku mi było bardzo z tym wstyd ale obecnie mam wyjebane, na twarzy też mam kilka mniejszych ale mimo wszystko blizn... Człowiek nie powinien być idealny... A jeżeli chodzi o choroby wpływające na formę ciała to są one na pewno gorsze, ale nie uważam by powinno się to uważać za problem w życiu, na prawdę da się tak żyć, bo tu chodzi o wygląd, a nie o umysł, człowieka tworzy jego osobowość, charakter, intelekt, ciało to pośrednik ukazujący nasze zdolności. Jeżeli jakaś deformacja, narośl czy cokolwiek takiego "uniemożliwia" ci normalne życie, to nie znaczy, że ciało jest problemem, a to że jesteś za przeproszeniem cipką która się poddała. Zrozumiem jak ktoś się urodził bez, albo stracił ręce i nogi, wtedy sprawa jest logiczna, ale jeżeli u ciebie rozwodzi się tylko o aparycję a nie funkcjonalność ciała, to uważam, że nie powinieneś w ogóle tego tak traktować, walcz może o to co masz, zdobądź prawdziwych bliskich którzy będą cię lubić, kochać, za to jaką osobą jesteś, a nie się kłócisz z jakimś anonimem który ma ból dupy o swoje gimbazjalne problemy. Ja bardzo szanuję osoby niesłusznie skrzywdzone przez los, często tworzy to w nich wspaniałe osobowości, tak więc na ogół jebie mnie to co jest z twoją twarzą, jesteś dla mnie człowiekiem jak każdy, a na tą chwilę anonimem... Jeżeli chcesz o tym gadać to np. napisz do mnie na gg albo coś takiego. W obliczu anonimów nie ma zbyt wiele miejsca na współczucie i wyrozumiałość... I kurwa mać, wy myślicie że ja w ogóle nie wychodzę z domu? Robię to i wcale nie rzadko. A to że nie popierdalam po imprezach i nie szlajam się z watahą pojebanych kumpli to już kwestie gustów. Nie róbcie ze mnie takiego Nolife'a.

No niby spoko, ja tam nic do tego nie mam, znałam różne osoby z różnymi przypadłościami... Ale tak na ogół to apeluję żebyście przestali się debilnie kłócić... Każdy tutaj myśli, że wie najlepiej i że druga strona się myli... Takim torem nie dojdziemy do niczego... Jeżeli chcesz naprawdę wiedzieć co Pokaż całość