Anonim
No można wierzyć w Boga, ale po przecinku chodziło o to skąd wiadomo jaki jest. Rozumiem, że jakaś osoba, która w większości miała z górki wierzy w Boga, kocha go, bo nigdy nic nie zaznała ale mi np. po tym co przeszłam trudno powiedzieć czy i jaki jest. Już chyba zawsze będę na myśl o nim przywoływać tamte historie, może odczuwanie głębokiej radości w chwili, gdy ktos akurat decyduje się na samobójstwo jest nie dlatego, że Bóg kocha a dlatego, żeby rodzice nie mieli problemu? Bo rodzina biedna i nie wyprawi pogrzebu? Bo chce jeszcze cie podtrzymać przy życiu, byś pocierpiał itp.? Nie odnosze tego do konkretnych osób, po prostu dla mnie już zawsze będzie ta niewiadoma po tym co mnie spotkało. Nawet w przypadku głębokiej radości - może to sztuczne i celowe, nie wiem.
Setton
Nie każdego obchodzą rodzice, a zresztą zapewniam, że jeśli dziecko popełnia samobójstwo, rodzic ma większy problem, niż jakby żyło. Nawet, jeśli jest niekochane - koszt pogrzebu, pogarda ze strony rodziny, poczucie winy. Nikt nie chce trzymać cię przy życiu, byś cierpiała. Widzę, że też lubisz Pokaż całość
